ارزیابی هم خانواده های نفوذ جدید در آبیاری جویچه ای

نفوذ آب به خاک یکی از فرآیندهای مهمّ در مدیریت آبیاری است. معادلات مختلفی برای تخمین مقدار نفوذ توسعه یافته اند. یکی از اینها، معادله های نفوذ گروه بندی شده منتسب به سازمان حفاظت منابع طبیعی (حفاظت خاک) امریکا می باشد، که به تازگی برای آبیاری سطحی بازبینی شده است. در عین حال، عامل موثر رطوبت اولیه خاک بر نفوذ، در معادلات جدید تبیین نشده است. در این پژوهش سعی بر آن شد که تأثیر رطوبت اولیه خاک بر فرآیند نفوذ که با معادلات nrcs برآورد شده اند، مورد بررسی قرار گیرد. برای این منظور یک طرح کاملاً تصادفی با نُه کرت (سه تیمار و سه تکرار) اجرا شد. برای ایجاد رطوبت های اولیه متفاوت، هر کرت در پنج نوبت با فواصل پنج، هفت و نُه روز آبیاری شد. در هر کرت سه جویچه به طول 30 متر و عرض 60 سانتی متر ایجاد و به منظور اعمال شرایط واقعی در مزرعه دو جویچه جانبی برای هر جویچه اصلی در نظر گرفته شد. مقادیر نفوذ نهایی براساس بافت خاک و همچنین با استفاده از چهار روش شامل شدت نفوذ شش ساعته، معادله توانی ساده، برازش انتهایی و روش ورودی- خروجی به دست آمد. نتایج نشان داد شدت نفوذ نهائی بسته به روش تعیین آن، دارای مقادیر متفاوت بوده و تأثیر رطوبت های اولیه نیز بر آنها متفاوت می باشد؛ بگونه ای که کمترین تأثیر رطوبت اولیه بر روش ورودی-خروجی بود. همچنین گرچه تاثیر رطوبت اولیه خاک بر عمق نفوذ حاصل از روش های مذکور در بازه های زمانی مختلف معنی دار نبود اما مقدار عمق برآورد شده با روش های مختلف، مساوی نبوده و دارای اختلاف معنی دار با یکدیگر بودند.